Niepasująca iskra
Błądzę po konstelacjach gwiazd
na małej parkowej ławeczce
Zaplątałam się w dzisiejszych czasach
jak ptak w różanym krzewie
[przecież ty tu nie pasujesz!]
Ranie skrzydła duszy
o ostre ciernie mej korony
założonej przez ludzi tego stulecia
uciekających przed przeszłością i
wspomnieniami
[nienawidzą cię]
Jestem duchem minionej łzy
żyjącej wciąż w poprzednich epokach
[porzuć nadzieje i zatrać się w
współczesnym piekle]
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.