Niepewności
Wierszyk z myślą o piosence. Witam i pozdrawiam po długiej przerwie :)
Gdy niepewność z niepewnością się
spotkają
jedna drugiej bojaźliwie spojrzy w oczy
to się zdarza że swe lęki wyciszają
i chcą razem walki z trudem życia toczyć
Świat niektórym nie żałuje ciosów
mocnych
nie znieczula
bez litości drwi i rani
obiecuje smak ambrozji, daje ocet
Znowu biegniesz tchem ostatnim do oazy
chwytasz tylko razem z piaskiem garść
miraży
Raz i drugi połamane skrzydła składasz
coraz bardziej bojaźliwie lot planujesz
precyzyjniej i dokładniej pióra sklejasz
i trwożliwiej sprawdzasz macasz i
próbujesz
Zamiast wiarą i nadzieją wiać zaczyna
niepewnością która pióra skleja, moczy
i nie ruszysz, nie poderwiesz się do
lotu
póki inna jej nie spojrzy prosto w oczy
Życie bywa pełne dziwnych paradoksów
a spotkanie twarzą w twarz dwóch
niepewności
sprawia że ta jedna drugiej lęk oswaja
suszy pióra, skrzydłom daje wiatr i
podryw
Gdy niepewność z niepewnością się
spotkają
żadna zaś nie kryje tego co ma w duszy
wtedy czasem nowe skrzydła wyrastają
i wiatr nowy wiać zaczyna by wyruszyć
w nowe niebo nowe ścieżki
albo stare
wymarzone lecz zgubione w życia pędzie
które teraz się na nowo otwierają
z niepewnością
lecz z nadziei cennym strzępem
Komentarze (22)
Pięknie, melodyjnie i z przekazem pełnym nadziei :)
Witaj, po przerwie:) Wspaniały wiersz/ piosenka/,
bardzo refleksyjna w swoim przekazie.
Podoba się bardzo.:)
Pozdrawiam serdecznie.;)
Mając obok życzliwego, szczerego przyjaciela łatwiej
znaleźć wyjście z niepewnej sytuacji. Mądry przekaz.
Pozdrawiam cieplutko:)
Podoba mi się przekaz i zawarta w nim nadzieja dla
zagubionych. Miłego wieczoru:)
Dużo w tym prawdy :)
Sama prawda. Niepewność z kimś dzielona nie jest już
taka niepewna.
"Życie bywa pełne dziwnych paradoksów
a spotkanie twarzą w twarz dwóch niepewności
sprawia że ta jedna drugiej lęk oswaja"- mam nadzieję,
że tak się dzieje i, że w coś dobrego się obróci.