NIEPOKORNI. Ona czy raczej on?
Mówił jej:
"Jesteś tylko moja".
A ona mu rzekła:
"Jestem już niczyja".
"Jestem wroną,
co zimą ziarna w śniegu szuka.
Jestem jesiennym liściem,
który spadłwszy na ziemię,
na nic już nie czeka.
Jestem wiatrem,
co po pustym polu hula.
Jestem już niczyja.
I ciągle szukam
miłości i prawdy,
ale najbardziej bożej drogi do ...
siebie".
Powiedział do niej:
"Niepokorna".
I odszedł - szukając nie siebie
tylko innej połówki.
http://1whiteangel3.blogan.pl/wiersze/2009/11/05/niepo korni
autor

1whiteangel3

Dodano: 2010-01-14 15:17:45
Ten wiersz przeczytano 612 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Potrafię odnaleźć się w tych wersach. Przejrzyście
napisany wiersz.
Ciekawe przemyślenia, choć tak dawno napisane.