nieporadny wiersz

A jeśli z bólu i radości
rodzi się wiersz
i słowo moje nie staje się ciałem,
lecz nieporadnym obrazem
malowanym z natury uczucia
to jestem więcej niż ciało.

Ono od urodzenia
ma imię i nazwisko
przechodzi anginy
traci głos
czasem skaleczy się w palec
lub czuje się podwójnie ciężkie ze zmęczenia

A tam, gdzie mięsień sercowy i mózg
jest więcej niż krwawa pompa.
Wiem, jak boli spuchnięta wątroba,
pooperacyjne rany
Ma to się nijak do bólu
nagłego i ostatecznego pożegnania

Znam tę radość,
która z zielonego obłędu
przepoczwarza się w tęczowego motyla

Miłość nigdy nie umiera
jeśli nie jest jedynie
pożądaniem ciała bliżniego swego

Miłość i dusza to jedno

Wielkie słowa

Jak wszystko co najważniejsze
niewidoczne dla ludzkich oczu

autor

la.dotta

Dodano: 2007-03-28 06:57:18

Ten wiersz przeczytano 510 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie