niepotrzebny wiersz
zostawiłeś ciszę biegnącą pośród traw
wydeptaną ścieżkę ponad brzegiem rzeki
na kamieniach dotyk i na wodzie kręgi
jak niekończącą się opowieść otwieram
nocą zamykam dniem i kłamię na nowo
krokami na schodach w czujnych uszach
psa
*
urwany wiersz niepotrzebny nikomu
powinien
spoczywać w szufladzie na dnie wśród
krzyżówek
dokończonych i jednej rozmowy nie
Komentarze (1)
rozstanie ... dominujący smutek ,dobrze ,ze wiersz nie
został w szufladzie,bo piękny