Niesłyszalne westchnienie

W głębi duszy tkli się uczucie. Raz silniejsze, a raz mniej. Kiedyś ono dyktowało mi drogę, było wskazówką, kierowało na drogę idącą w górę.
Nie wątpiąc, była ona trudna, lecz miała sens.
Teraz, gdy w środku jest głucha cisza, brak odpowiedzi
Idę tam gdzie oczy nakazują.
Widząc nie widzę, co za tajemnica obok kroczy
Według ludzi-nie upadłam
Według świata- idę naprzód
Według duszy-potknęłam się, upadłam i wciąż tkwię w miejscu

Gdzie jest Ten do którego serce się rwie
Gdzie jest Ten bez którego dusza nie oddycha
Gdzie jest Ten który był podporą, ratunkiem
Ten, którego człowiek jak raz pokocha
Kochać nie przestanie

Wędrówka bez niego jest jak kielich bez wina
Wiosna bez zieleni

Gdzie jesteś Ty, którego zobaczyłam
Wiele lat temu
A którego obraz wciąż tkwi przed oczami
Gdzie Jesteś.

Gdzie Jesteś mój Boże.

autor

Stephanie D.

Napisany: 2008-03-17 Dodano: 2008-03-16 11:52:27

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie