Niespełniona
Różnymi uczuciami smagani
przez życie nasze biegniemy
po różnych orbitach gnani
choć w tej samej przestrzeni.
Bierzemy wspólne życie
lecz ścianą rozdzieleni
niby jesteśmy razem
lecz trwale rozłączeni.
W rodzinnej bliskości
lecz ciągle dalecy
blask miłości naszej
jak w gasnącej świecy.
Mała kropla uczuć
nasze serca dręczy.
W ubarwieniu życia
nikt cię nie wyręczy.
autor
WOJTEK-52
Dodano: 2018-02-15 23:43:40
Ten wiersz przeczytano 696 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Dom ma jeden dach, pokoi w nich wiele i z katów
samotność spoziera...w wielu rodzinach tak bywa, niby
razem a jednak osobno, więzi.gdzieś, kircyś zostały
zerwane, uczucie się wypaliło...pozdrawiam serdecznie,
Kiedy ludzie nie mają sobie nic do powiedzenia i się
nie kochają powinni się rozstać...smutne lecz
prawdziwe....pozdrawiam.
Świetna refleksja pozdrawiam serdecznie;)
Dobra życiowa refleksja:)Nikt nas nie
wyręczy:)pozdrawiam cieplutko:)
Witaj ....dobry przekaz z nutką smutku - trudny
zwiazek niby razem a osobno - takie życie i trzeba je
przeżyć:-)
pozdrawiam:-)
Dobra życiowa refleksja. Tak to właśnie jest z naszym
życiem, nikt go za nas nie przeżyje.
Pozdrawiam:)
Marek
To prawda, nikt nas nie wyręczy.
Pozdrawiam:)
Jest Wojtku dokładnie tak, jak mówisz a raczej piszesz
:) Pozdrawiam serdecznie +++
Tak to prawda. Niby jesteśmy, żyjemy pod jednym
dachem, lub w jednej rodzinie, a sobie bardzo obcy.
Pozdrawiam Wojtku.
Witam Adelaa. Przypominam sobie. Dziękuję i pozdrawiam
Niestety - w wielu rodzinach i nie tylko, tak jest.
Dziękuję i pozdrawiam.
Dobrze ujęta samotność w związku bez przyszłości -
pozdrawiam - a pro po - zaczynaliśmy przygodę na tym
portalu w tym samym miesiącu i roku - minęło już 4
lata
Trochę smutno, jakby rozpadały się więzi.. a to
najwazniejsze..
Pozdrawiam..