Niespełnione Marzenia
Z duszą na ramieniu
biegnę
drogą wyobraźni
W krzyku swojej nicości
wołam o Ciebie
lecz Twoją twarz spowiła już mgła
zasłaniając
dochodzące jakby z innego świata
potłuczone marzenia
o Dobroci
nikt nie słyszy teraz
dobijającego się z łoskotem do bram
cichego stukotu
podświadomości...
autor
zwyczajna7
Dodano: 2007-10-05 14:38:33
Ten wiersz przeczytano 445 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Marzenia zawsze waro mieć i tą drogą, o której
wspomniałaś także warto iść, nawet jeśli wszystko
wydaje się być nierealne. Marzenia często się tłuką,
ale to głównie przez nasze błędy.