Nieszczęsna

Ponownie zmierzyłam się z tym szczękołamaczem i
zasupłaczem języka.

Aniu - cieszę się, że spodobała Ci się zabawa
"szeleszczącymi" słówkami.

Pozdrawiam serdecznie

Świetny wiersz, dramatyczny, ale z dozą humoru:)

Ireczku, jaki wstyd? Przecież śmiać się z siebie jest
najprościej, skoro ja mogę to tym bardziej czytelnik.

Bardo dziękuję i pozdrawiam walentynkowo

Elena Bohusch,
"dramat,ale rozbawił" - jak humor przebija przez
dramatyczną treść, to się bardzo cieszę. Dziękuje
pięknie.
PS
Jest już ok.

po prostu walnęłaś, może dramat,ale rozbawił. Tak
dawno napisany, że z pewnościa sie juz pozbierałaś
:)))

wena48, to nie zboczenie - celowo z humorem, miało
rozśmieszyć - cieszę się, że zamiar osiągnęłam.
Dziękuję pięknie.

Sotek,
powód do śmiechu można znaleźć i w dramacie -
wystarczy chcieć:).
A śmiech z samego siebie nikomu krzywdy nie zrobi.

Zdarzenie prawdziwe wykorzystałam do konstrukcji
ćwiczenia emisyjno-dykcyjnego. Przeczytałeś głośno?

Bardzo dziękuję za zajrzenie.

Dramatyczny, choć czytając, chce się śmiać:) Miło było
przeczytać:) Pozdrawiam:)

Tragikomedia, a ja jestem chyba zboczona, bo każdy
figurowy upadek mnie rozśmiesza. Proszę o
rozgrzeszenie :)

Trochę mi wstyd, bo ten dramat mnie rozśmieszył.
Figlarnie napisany wiersz. A swoją drogą nie ma się z
czego śmiać.

Świetny. Pozdrawiam serdecznie.

Dzięki, ale też uważaj, bo tańcząc z wiatrem łatwiej
upaść:)

Bardzo dowcipny,świetny wiersz sytuacyjny:)
Jak dla mnie BOMBA!
Szkoda tylko trochę tego uśmiechu,no ale dobrze,że już
wszystko jest o.k
Pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo dziękuję wszystkim czytelnikom za miłe słowa.
Faktycznie upadłam, ale skutki nie były aż tak
drastyczne i już od dawna wszystko jest w porządku. Na
jakiś czas wzięłam rozwód z poezją, gdyż cały wolny
czas zabrał mi niedawno powstały klub szachowy, który
prowadzę (strona: uks321.waw.pl).
Nie zdawałam sobie sprawy, że w tym czasie tylu
chętnych czyta moje publikacje - jestem zdumiona.
Chyba powrócę do poezji, dzięki Wam. Pozdrawiam
serdecznie. Zofia