Nieuniknione
To, co wczoraj było żywe, kolorowe i
prawdziwe,
co błyszczało, lśniło w słońcu i widoczne,
choć na końcu,
dzisiaj chyli się do jutra, szalem ciepłym
się otula
i wspomnienia chowa skrycie w wersach
wiersza na pulpicie.
Chce zatrzymać chwile jasne, choć w pamięci
już zbyt ciasno.
Nowe myśli, nowe fakty, dawne - piękne już
wyblakły.
Jeszcze album poszarzały, kilka listów, co
zostały.
Sukieneczka od chrztu biała - nie do wiary,
jaka mała.
I różaniec zmarłej matki, kilka bluzek,
jakieś szmatki
nic niewarte, nieznaczące, leżą sobie w
ciasnym kącie.
Tak niewiele pozostało – by niebawem
zniknąć miało
z kąta szafy i z pamięci. Ta już w sobie
nowe mieści.
To jutrzejsze zakończeniem, bladym cieniem
i wspomnieniem.
I refleksją przemijania. I nowego
powstawania.
Akceptacją, pogodzeniem, nieuchronnym
oddaleniem.
Co nastąpi, co się stanie - niech miłością
pozostanie.
autor- australijka
australijka
Komentarze (15)
Amen, niech pozostanie:)
Danusiu - refleksja, lekkość przekazu i jak słychać w
wierszu - dobre Twoje samopoczucie, dały taki wynik,
że głosując oddałabym głos w każdej kategorii. Wiersz
z kategorii - lekki ale nie banalny.
piękny wiersz, brzmi jak tajemnicze zaklęcie :-)
piękny wiersz - zatrzymuje nie tylko na chwile
refleksji
pozdrawiam
Dobrze jest wczoraj pozostawić za sobą i nie wracać do
tego i żyć tym co jutro, ale to nie takie proste...
ładna melancholia.. pozdrawiam
Piekna melancholia, z przyjemnoscia przeczytalam.
Pozdrawiam:)
Będzie co będzie, było co było,
tutaj i teraz żyć pozwala miłość!
Ładnie:) miłego dnia
Jutro zostaje wspomnieniem, dzisiaj nowy wydarzeniem.
Pozdrawiam
ładnie, melancholijnie, pozdrawiam:)
Ładna melancholia.Pozdrawiam:)
zatrzymajmy w sercu dobre chwile
pozdrawiam serdecznie :)
Ladny wiersz pozdrawiam
smutne,że wszystko szybko przemija,a nasza pamięć też
szybko może blednie,ale z drugiej strony to też dzięki
temu mniej odczuwamy ból tęsknoty za tymi,których już
nie ma...
Piękna pionta - dobrze,jeśli zostaje to co
najważniejsze,czyli miłość:)
Pozdrawiam serdecznie:)