Nieuniknione...

Bywają dni, takie jak ten,
Słońce zachodzi, gdy wschodzić powinno,
Gdy wszystko na opak wychodzi,
Chciałoby się krzyknąć z rozpaczy,
Ale słowa grzęzną w gardle,
Łzy płyną, gdy uśmiech powinien kwitnąć,
Skąd wiedzieć, co jest dobre a co złe?
Liczy się tylko chwila,
Składamy potem nasze życie ze zlepków chwil,
Małe szczęścia zamieniamy w bankomacie życia,
Z nadzieją, że wypłata będzie godna,
Patrzymy w dal, choć spojrzeć powinniśmy wstecz,
Uciekamy od nieuniknionego,
I nagle zatrzymujemy się!
Zderzamy się, dościga nas nieuniknione...
I co wówczas?
Czy wzejdzie słońce w chwili zachodu?

autor

mack74

Napisany: 2022-12-09 Dodano: 2022-12-09 10:34:11

Ten wiersz przeczytano 248 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie