NIEWINNY WIERSZ ( pierwszy )

Z cyklu - wiersze z kuchennego stołu.

Do ciszy...

Ja - kiedy się zakocham,
będę bajki pisała i wiersze,
buty zdejmę, boso pobiegnę na łąkę,
będę w trawie nogi rosiła

litościwe słońce osuszy łzy i rosę,
drżąca osika zostawi serce w spokoju,
niebo lazurem da przyzwolenie
na miłość…

a wtedy…

zwiewnego przywołam motyla,
echo podwoi wołanie,
Paziu Królowej!
Błędny Rycerzu!

o czułość Cię proszę,

mocno mnie przytul,
daj lot motyla,
daj dotyk,
bądź dreszczem rozkoszy,
bądź zaufaniem...

a zwrócę wszystko w dwójnasób.

*************************
Tęsknota spita łyczkami białej kawy...
więc suknie z mgły włożę,
pąsowy kapelusz i szale,
i tańczyć będę ....na przekór wspomnieniom,
i już nikt nie ukradnie mi marzeń.

"Świat ( Poema naiwne ) - Wiara" - Czesław Miłosz

" Wiara jest wtedy, kiedy ktoś zobaczy
Listek na wodzie albo kroplę rosy
I wie, że one są - bo są konieczne.
Patrzcie, jak drzewo rzuca długie cienie,
..............
Co nie ma cienia, istnieć nie ma siły".

autor

HANA

Napisany: 2006-05-05 Dodano: 2007-11-27 10:52:25

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie