Niezmienny

Okno ze szkła
Z ekranem na świat
W niebieskim tle
Przedstawia wasz
Radosny śmiech
Zwykłego dnia
O, jestem ja
To mnie
Każdy z was
Ogląda w szkle
Przeciwnych ścian
Tak to mnie
Wymierzasz śmierc
Przez ten sam gest
Zabierasz tlen
I wzmagasz lęk
Nieznanych miejsc
Lecz nawet gdy
Zapętlisz czas
Odnajdziesz rym
Podobnych barw
Nie zmienię się
Jak każda z nazw
Spalonych ksiąg
Zostanę sam.

autor

ZaMłodyNaGniew

Napisany: 2007-01-24 Dodano: 2007-01-23 21:52:55

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie