Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Nieznane berło



Idąc losu biczem
wątpi wstydzący
przykryty niczem
niby płaczący...

wodospad chmurą
łąki bezdrożem
wiatr w dziurę
a dobrze w gorzej...

ptaki ukradły
płaczkom cierpienie
gwiazdy opadły
w cieni sklepienie...

słońce obmarzło
króle z korony
wykuły za zło
berło wzgardzonym...

pójdę kimkolwiek
chromawym krokiem
jak niby człowiek
sedna wyrokiem...

boi się z tego
schorzała dusza
w Onego wrednego
skarabeusza...

rygor mi zmierzon
przodków bezcześci
w kości powierzon
w berło Boleści...

autor

taqgut

Dodano: 2016-06-04 16:18:50
Ten wiersz przeczytano 1360 razy
Oddanych głosów: 27
Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (31)

taqgut taqgut

Słowo się zliterowało więc poprawiam biczem, ,,biczem"
być powinno. Pozdrawiam :):):)

marcepani marcepani

tekst zarchaizowany celowo... - ciekawie - ale nie
gustuję w takim stylu.

Iris& Iris&

Ciekawy wiersz...
pozdrawiam uroczo i dzięki za
wpis u mnie:)

PLUSZ 50 PLUSZ 50

ból i cierpienie
po tych strofach mknie...
+ Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny oraz komentarz

bodzia bodzia

bardzo ciekawy .. pozdrawiam

karmarg karmarg

ciekawie niebanalnie o dramacie ludzkim bólu i
cierpieniu...
pozdrawiam:-)

Zenek 66 Zenek 66

Ciekawy dramatyczny wiersz
Pozdrawiam Serdecznie diękuję

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

tak bywa z ludzkim bólem i cierpieniem
lecz po nocy nadchodzi dzień z nowymi nadziejami i z
nutką radości
pozdrawiam:)

taqgut taqgut

niby berło a boli, dobrze i trafnie dziękuję
pojmującym :)))POZDRO

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Berło boleści trzeba wyrzucić na śmietnik,
a słońce póki co jeszcze świeci,
gwiazdy też nie wszystkie pospadały:))
Dużo bólu w wierszu, może czasem potrzebne takie
oczyszczenie, ale jednak warto myśleć z optymizmem i
nie nakręcać negatywnie.
Pozdrawiam serdecznie:)

cii_sza cii_sza

Czasem los płata nam figle, które ciężko przyjąć.
Często drogi bywają zbyt kamieniste, albo dokonujemy
wyborów, które nie przynoszą nam chwały.
Tracimy wiarę w siebie, w sens bycia, wstyd nam.
Bywa, że widzimy zbyt krytycznie siebie i swoje
miejsce. Wątpimy i trudno nam się podźwignąć.

Ale zawsze wtedy przywołuję słowa z wiersza ks.
Twardowskiego:
"Nie płacz w liście
nie pisz, że los Ciebie kopnął
nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia
Kiedy Bóg drzwi zamyka - to otwiera okno
Odetchnij, popatrz
Spadają z obłoków
małe wielkie nieszczęścia potrzebne do szczęścia
a od zwykłych rzeczy naucz się spokoju...."

I jestem przekonana, że zawsze jest czas na zmiany, na
podejmowanie wysiłku, na wstawanie z kolan,
bez względu na to ile mamy lat.

Napisałeś takim stylem, który nie bardzo lubię, ale
słowa do mnie 'gadają'.

Pozdrawiam najserdeczniej:)

loka loka

Wiersz o życiu człowieka pełen bólu tak
fizycznego,jak i cierpienia psychicznego i duchowego.
Wielki smutek.Czy dobrze go odebrałam?

GabiC GabiC

Ładnie, zagadkowo, ciekawie!
Miłego wszystkiego...:)
Pozdrawiam serdecznie taqgut!

waldi1 waldi1

Nie wiem dlaczego ale kojarzy mi się z Jezusem
porzuconym ..i o dartym przez nas ....

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »