niezrozumiałe emocje...
niezrozumiałe emocje
oswajane od jutra
podeptana wiara
w skopanym ciele
gdy chcieli zabić duszę
zbyt niewygodnie krzyczącą
jak wczorajsza gazeta
w remontowanym mieszkaniu
grać pierwszych skrzypiec już nie będzie
cień wyciągniętej dłoni
na zawsze zamilknie
i tylko odsunięte krzesło
przymierzem z nadzieją
Komentarze (12)
Bardzo smutny i niezwykle życiowy przekaz, tak ludzie
lubią zabijać ludzką duszę, bywa że kopią i ciało,
ogólnie niestety podłości nie brakuje, najgorsze jest
to, że cieszą się jak kogoś skopią, nawet w necie,
pozdrawiam serdecznie, z podobaniem dla przekazu.
Bardzo wymowny ból z niezwykle głęboką refleksją...
Pozdrawiam ciepło
Piękny a zarazem smutny...
Pozdrawiam cieplutko:)
Piękne wersy przepełnione wielkim smutkiem, żalem,
tęsknotą, pozdrawiam ciepło.
Przepełniony bólem i smutkiem ale przepięknie napisany
wiersz.
Brak mi słów co czuję po przeczytaniu, bo w
listopadzie minie rok od śmierci mojego męża :(
Ciepło pozdrawiam :)
To odsunięte krzesło jest bardzo wymowne Powiało
smutkiem
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo ciekawy wiersz pobudza do refleksji +
Smutno ale i ciekawie piszesz o życiu. Twoje słowa
potrafią rozbudzić emocje i skłonić do przemyśleń.
Przeczytałem z uwagą. Pozdrawiam:)
Smutna prawda o życiu, cieplutko pozdrawiam.
życie i ta pustka z tym krzesłem...pozdrawiam ciepło
tylko odsunięte krzesło
przymierzem z nadzieją hm................:)
Pierwsze cztery wersy najbardziej bolesne, to jest
właśnie życie.