Nigdy dosyć

Do wiosny jeszcze chwila ale dobrze poczytać o niej w
grudniu. Ładna kompozycja wiersza.

Skoruso, Grażyno, Małgorzato, Olino - piękne dzięki,
zapraszam pod nowy :)

przepiękny wiersz, prosty przekaz a tak pełen uroku i
wdzięku, zapisze go sobie, jeśli pozwolisz i poczytam
inne twoje wiersze, Irenko

Piękny wiersz, pełen metafor, taki poetycki.
Współczesna poezja również tego wymaga. Pozdrawiam
ciepło.

Śliczny, metaforyczny, rozmarzony wiersz:-)
Pozdrawiam:-)

...masz rację nigdy dosyć...

Vick Torze, wszystkiego można próbować, byle z umiarem
;)
"Czaru goryczy" jednak nie ma.
Pozdrawiam z humoru krztyną ;)))

wspaniałe nagromadzenie metafor -
nic nie szkodzi, że dopełniaczowe,
sam bardzo lubię kwiaty -np taki sparzony kalafior,
w witaminy przebogaty
lub czyk,cukinii kwiat smażony w dni deszczowe - bo
miło ściskać jak niedosyt, cały świat.

Zoro - dziękuję za przypomnienie. Jestem gapa, bo
wczoraj zgodziłam się w tej sprawie z Krzemanką i...
zapomniałam zmienić.
Miłego :)

Myślę, że powinnaś zamienić kolejność wyrazów w drugim
wersie :) - zamiast "z zastygłej ciszy nad świerkami"
napisałabym: z ciszy zastygłej nad świerkami :
Spokojnego :)

Witam nowych Gości pod wierszem -
bo mini - cieszę się bardzo z Twojej opinii:)
Sabo, Andreasie, Jozalko, Stello, Kazapie, Oskarze,
Ireczku - dziękuję za czytanie i przychylne
komentarze.
Pozdrawiam wszystkich :)

Obiecujący obraz przyrody plus romantyczne zakończenie
i przepis na wiersz gotowy. Dla mnie bomba.

rozmarzyłem sie w płynących glosach i śpiewie z Twoich
wersów - perełka
pozdrawiam

Miłosne ptasich gwizdów słuchanie. To prawda, miłości
nigdy dosyć. Śliczny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.:)

O matko: Twoich, oczywiscie