nigdy nie wiadomo kto patrzy

Smutne życie, ładne strofy, pozdrawiam :))

Miło Cie poznać vita !
Też myślę nad puent- skoro "załamuje pięknie rce
",tzn nie załamuje-czyli co, zachwyca się peelką ,że
ta nie daje się mu-smutkowi ? :)

Mnie ten wiersz rozśmieszył,wyobraziłam sobie jak on
za mną łazi tak na czworakach.Super
wiersz.Dziękuję.Pozdrawiam.

ładna, choć smutna treść...dobrze, że pięknie załamuje
ręce, bynajmniej nie grozi...

Załamuje ręce s podziwu do elegancji, w Twoim utworze
:) pomimo kurzu :) Pozdrawiam

smutek ? czy on załamuje ręce?
on chyba jest bezlitosny, jak kurz na meblach, na
parkanie - siada i kwita.

Prawda, że wokół pełno.

Piękny, smutny. Z przyjemnością przeczytałam Halinko,
pozdrawiam i ściskam w dzień przytulania się:)

nie wiadomo w jakiej duszy ukryte spojrzenia
pozdrawiam

Płaczem obudzisz, zaśnij śmiejącym sie jeszcze dniem.
Pozdrawiam :)

Smutny tekst, to prawda, że jak dopadnie smutek, to i
kąciki ust smutnieją. Pozdrawiam

nigdy nie wiadomo kto,
ale zawsze ktoś idzie...
Choć smutno, to miło przeczytać było.
+ Pozdrawiam

ja się patrzę, czytam i jestem ukontentowany...bardzo
ładny, acz smutny przekaz:) pozdrawiam

Ślicznie napisany wiersz - zmysłowo
aczkolwiek smutny
pozdrawiam serdecznie

teraz wiem dlaczego u jednych kąciki ust skierowane do
góry u innych w dół,smutny wiersz , mądry , pozdrawiam

Bardzo podoba mi sie Twój wiersz mimo smutnego tematu
ale takie jest zycie
To prawda często smutek jak cień za nami sie wlecze
ale nie jest to mile widziany towarzysz Najlepiej go
posłać gdzie pieprz rosnie i przywitać sie z radoscią
tylko ze nie zawsze nam to wychodzi
Pozdrawiam serdecznie