Nikt

..Najsłabszy.. z najprawdziwszych...

Tak, oddycham,
Tak, żyje,
Wiem, że to dziwne,
Tętno skacze, jak oszalałe,
Kolejna rana, sprawia przyjemność,
Krew, zalewa swą świeżościa,
Tak miłe to..

Ból, rozrywa moje ciało,
Łza, przynosi ulge,
lecz chwil tych tak mało,
Słowo Twe, solą na mą rane
Widok Twój, jak ocean wspomnien,
zalewa, bezpowrotnie,

Patrze w lustro, żygam.. sobą,
Swietnie się czuje, odchodząc
Pomysle chwile nad sobą,
skreca mnie perfidnie,
Nie chce litosci,
Nie chce wspolczucia,
Odejde, bez czyis wspomnien,

Doczałgam sie jeszcze,
przechyle nie raz gorzałe,
Poczuje sie lepiej, mam banie..,
nie chce mi sie zyc,
mam juz was dosyc,
Idzcie stad!
smieszne to wiem, wiem,
dziwny ten monolog,

Puste sciany, stoja cicho,
puste sciany, nic nie mowia!
Czemu, k****, czemu...
Powiedzcie cos
chocby te litanie..

Najprawdziwszy.. z najsłabszych..

autor

Marcin221190

Dodano: 2008-12-02 20:42:58

Ten wiersz przeczytano 840 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie