Nocą

niebo…
gwiezdna istość
najpiękniejsza w drugim spojrzeniu…
zmienność jej nie zna,
ptaki kochają
a ja podziwiam w westchnieniu

stworzenie nie wstrzyma biegu
nie szuka nawet przystanku
a przecież gdy Pan
przyjdzie malować
rozjaśni niebo poranku

nocą chodzi się łatwo
miło mi – anonim jestem…
bez czynów
i bez upadków
żyję, choć tylko gestem

nocą wskazówki zegara
nie wiedzą, w którą iść stronę…
czekają na nas
wpatrzonych w księżyc
twarzy niszczą zasłonę

nocą mnie inni nie znają
i to jeszcze być może…
jednak ten czas
braku istnienia
stawia mnie w serca pokorze

w byciu człowiekiem
pragną zakwitnąć
pytania o cuda i życie…
lecz ludzie świata
siedzący w jaskini
nie chcą znać prawdy o swoim bycie

nocą… przychodzi odpowiedź
perełki na górze liczę…
niebo piękne wydaje owoce
choć ciemno jest
ja widzę dobrze
spoglądam w lustro z moim obliczem

coś jednak mnie zaskakuje
me źródło wypływa z odbicia
widzi mnie Światło
i tak mnie przedstawia
a jednocześnie
jest moją pełnią życia

nocą…
dopełnia się akt poznania…
wpatruję się w gwiazdę
błyszczącą przy śnie
jestem u kresu
przepełnia mnie szczęście doznania

nocą… nie jestem już sam
czuję, że jesteś blisko..
Wisła i Kraków
nucą melodię…
powiem Ci dzisiaj wszystko…

... przy mnie bądź ...

autor

sky dreamer

Napisany: 2008-11-08 Dodano: 2008-12-21 14:07:23

Ten wiersz przeczytano 699 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie