Nocą..

Wszyscy już dawno w Morfeusza objęciach
ja sam za sterami
w mroku gęstwiny wjeżdżam

Gdzieś w oddali tli się promyk mały
widoczny z daleka
może obóz drwali
co z rana las do życia obudzą piłami?

Tli się tak miękko
delikatnie ćmi w oddali
może to kapliczka Święta
co po drogach górskich prowadzi?

Płomień to gaśnie
lecz wraca w siłę
już jakby zniknął
lecz pojawia się za chwilę


Ten płomień w oddali
to miłość
moja i Twoja
tak cicha i chwiejna
lecz płonąca żarem
swego istnienia...

autor

domenico2

Napisany: 2016-01-16 Dodano: 2016-01-16 00:25:37

Ten wiersz przeczytano 695 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie