nocą

bo pisane jest dla kogoś kto lubi noc

nocą budzą się mroczki
z kąta cicho wygląda
ta szarugi samotność
deszczu krople tak dudnią
jak by requiem
grać chciały
cisza dzwoni donośnie
księżycowi chorały
wiatr zawieje i chmury
cimną nocą rozgoni
znikną mroczki
jak ćma
co usiadła na dłoni

nocą budzi się księżyc
srebrny losu ogarek
daje ludziom nadzieję
szczęście szyje na miarę
...
obudź w sobie poświatę
srebrny losu księżycu
dogoń życie choć zdarte
masz opuszki na palcach
nocą odkryj swą kartę
co w tarocie zakryta
w myślach zatańcz znów walca
i o drogę zapytaj

ten wiersz napisałam dla jednej osoby, dla Andzeja, który ma nam wszystkim tak wiele do powiedzenia

autor

apolonia

Napisany: 2006-07-11 Dodano: 2006-07-11 01:04:23

Ten wiersz przeczytano 612 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie