Nostalgia
noc wkrada się do miasta
pustym patrzeniem śledzę
jak wypełnia ulicę
twarz odbita w szybie
gapi się zmęczonym wzrokiem
na chwile zatrzymał się czas
i nasze (moje) spojrzenia
jeśli oczy są jej zwierciadłem
chce odnaleźć w nich duszę
nie mam...
chwila prawdy zwątpienia
bezczas też nic nie zmienia
serce nie sługa nie słucha
i cisza nie krzyczy
jest martwa
cierpienie odsłania twarz
słowem prawdy
los zgrywa się co dnia
odbierając wiarę i siłę
nie ucząc rozumu
Komentarze (5)
Ciekawy wiersz pełen tęsknoty, czyta się dobrze .
smutny wiersz przepełniony tęsknotą, bardzo ładnie
napisany...
Smutek i nostalgia to nasz sprzymierzeniec,mądry
ciekawy wiersz.
Pięknym piórem nostalgicznie wiersz melancholijny
napisany."Cierpienie odsłania twarz słowem prawdy,los
zgrywa sie co dnia ,nie ucząc rozumu",cyt.aut.Mądre
słowa,samotność czuje się w wierszu i duszy
autora.Nieregularny.
Ciekawy wiersz, posiada głeboki sens a dot ego ujęty w
dobrych słowach, i czystej formie.