nostalgia
Trochę światła, trochę nieba, trochę
wosku
Z nocnej świecy
Trochę zamyślonych wspomnień
Odrobina snów na jawie
Ciepłe słowa w ciężkim kubku
Rozpuszczone w chłodnej kawie
Nienaganne, niespiesznością
Rozsiadają się naprzeciw
Z lekką mądrą niewinnością
Nie dodają komentarzy
Trochę w zapomniany sposób
Odurzają się faktami
Błądząc gdzieś na pograniczu
Tego co się stało z nami
Oderwane irytacją
Tuż nad ranem powracają
By rozpłynąć się nad świtem
Twym imieniem mnie żegnając
21.03.2009
autor
Stell
Dodano: 2009-03-22 00:00:35
Ten wiersz przeczytano 471 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
W pięknej oprawie ta nostalgia.Zamyślone
wspomnienia,mądra niewinność-bardzo mi się podobają
te określenia,zresztą cały wiersz jest subtelny.
Ja jestem uzależniona od kawy w ostatnim czasie... ale
to nie kawa jest tu istotna. Bardzo dobry wiersz,
trafnie dobrane słowa, intryguje i przykuwa uwagę.
Zamyślenie przywołuje oderwane obrazy szczególnie
dotkliwy ranek ale zawsze z imieniem bliskiej osoby
.Wymowna nostalgia.Wiersz drży w słowach wspomnieniem
Dobry
atmosfera nocy ma szczególne działanie i budzi w nas
wspomnienia, tęsknotę za czymś co było ...ciekawie
napisany wiersz
fajny wiersz , z bardzo dobrym klimatem , hmmm -
gratuluje :)
bardzo mądry i pouczający wiersz, pozdrawiam
słonecznie, na zewnątrz beznadziejnie
W gruncie rzeczy tu nie chodzi o kawę,chociaż ma w
wierszu jakieś znaczenie.. .To po prostu wspomnienia
czegoś co było ,bardzo ważnego ...miłość...która
powraca w tych rozważaniach...w tym wierszu czytelnik
może odnaleźć własne przeżycia .Dobra treść,ładny
Bardzo ładny wiersz. A propos kofeiny, może na
niektorych tak działa , zakała, ale mnie usypia.
a ja dam komentarz - kofeina osłabia mięsień sercowy,
owszem , pobudza - kosztem wątroby, zatem ; kawopijcom
dajmy odpór ,a tym co nad ranem męczą - krzyżtopór.