Nostalgia
w pałacu melancholii
naprzeciw komnaty łez
znajduje się ołtarz nostalgii
istota jego esencji została stworzona
z tęsknoty pielgrzymów
którzy w drodze do świątyni jutra
zatracili swą rzeczywistość
w zgubnych oparach wspomnień
padają na kolana przed bogiem dnia
wczorajszego
zapominając że spłonął wraz z zachodem
słońca
pozostawiając swym wyznawcom
jedynie gorzki popiół wspomnień
i sól do namaszczenia ran duszy
doskwiera im świadomość teraźniejszości
próbują płynąć pod prąd w rzece czasu
tęskniąc za przeszłością
która nigdy nie istniała
bo czymże jest suma wspomnień jednostki?
niczym innym
tylko westchnieniem osobistego
paradygmatu
mrzonką strawioną i wyplutą przez zmysły
domysłem nieświadomości
Nostalgio!
weź moją zużytą świadomość
i uwięź w krainie szaleńców
gdzie bezustannie
płonie wieczny ogień idealizacji
Ona żyje!
Marek Seweryn
Komentarze (10)
To bardzo przykre być samotnym
głupich by z głupizny
jeszcze większą głupiznę zrobić
tym co mają papierki
a już jest po papierówkach w:)):)
z melancholią zawsze się płynie
jak z myslą z prądem i pod prąd
tylko ten 1swszy jest łatwiejszy
w którym idealizacja jest łatwiejsza
a sama myśl trudniejsza
też zwłaszcza bez zastanowienia
by tego co mądrością góruje
bez słowa został dotąd
aż się inny na nim nie pozna
przecież obok siebie też
ludzi nie mamy w:):):)
jak zamysł jest myślą
a myśl nie głupią nauką
to dzisiaj ludzie
zbyt mądrzy są
albo zbyt głupi w:)
bo cóż to jest Nastalgia?
powrót myśli nawrót
lub się w nich nieznajdowanie
jak życia obcowanie lub agonia
prze umieraniem w:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo ciekawy wiersz,pozdrawiam
Oryginalnie o nostalgii...
No cóż nonkonformistom nigdy nie jest łatwo gdy płyną
pod prąd,
i są idealistami...
Pozdrawiam serdecznie:)
dziękuję, już poprawiłem :)
tu chyba 'w' uciekło
"i uwięź krainie szaleńców"
czy nie i uwięź w krainie szaleńców/
pozdrawiam:)