Nowe podróże po całym świecie XXXVI

"Nowe podróże po całym świecie XXXVI".
21.03.2023r. wtorek 10:18:30

Zapraszam do kontynuacji nowego cyklu
Z nowych podróży
Przed, po, a także pandemicznych.

W poprzednim cyklu w jednej odsłonie
Zamieszczałem kilka wspomnień
Tym razem też tak będzie.

Ten cykl się powoli kończy,
Kolejny cykl się kończy to jego
Ostatnia odsłona,
W klasycznej długości.
Kolejny jak powstanie to już w tandemie
Z moją ukochaną, wówczas już żoną.


Dziś trzy Włoskie wspomnienia.

Katedra Santa Maria Assunta, w Altamura.
A tam olej na płótnie z 1876 roku.
Na nim Nawrócenie św. Pawła.
Kolejna wizja tej historii,
Ostatnio jak pamiętamy w Paryskich wspomnieniach
Także ten motyw się pojawił.

Autor obrazu to Domenico Morelli.
Widzimy w tle kilka postaci,
Ale uwagę przykuwa na środku Szaweł z Tarsu,
Który leży na ziemi, został porażony światłem
Prosto z Nieba.
Słyszy głosy i pytania dlaczego prześladuje Jezusa.
Ten opisany w Dziejach Apostolskich moment
Jest jednym z najpopularniejszych.

Pan Bóg jest widoczny na obrazie wyłącznie
Pod postacią światła,
Które jest skierowane niczym reflektor nagłowę Szawła.
Po nawróceniu jak wiemy Szaweł stał się Pawłem.

Autor obrazu żył w latach 1826- 1901
I był jednym z najbardziej cenionych włoskich malarzy XIX wieku.
Był profesorem i rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Neapolu.


Wielokrotnie upadamy,
Grzeszymy,
A dobry Pan nam przebacza
I pomaga nam wstać.

Obyśmy to doceniali i się nawracali.

On nam przebacza,
Otacza Miłością i nie wzgardza,
Także i my bliźnim wybaczajmy
I otaczajmy ich Miłością.

Nie ma co prześladować,
Wulgaryzmów i przekleństw wypowiadać.
To do niczego nie doprowadza
A uściślając niczego dobrego.


W Wenecji jest olej na płótnie z około 1620 roku,
Dokładnie w kościele Santa Maria Assunta.
Byłem tam w 2012 roku,
A więc odległe czasowo to wspomnienia.

Na obrazie jest Cesarz Heraklusz
Wnosi święty krzyż do Jerozolimy.
Autor obrazu to Jacopo Negretti,
Znany jako Palma Młodszy.

Na tym sporym obrazie znajduje się sporo postaci.
Bosy mężczyzna w zgrzebnej koszuli dźwiga krzyż.
I nie jest to skazaniec, który by zmierzał na egzekucję.
Jest to bizantyjski cesarz Herakliusz.
On w taki sposób odbywa swój triumfalny
Wjazd do Jerozolimy.

Święta Helena, czyli matka cesarza Konstantyna Wielkiego
Według tradycji w IV wieku odnalazła
Prawdziwy Krzyż Chrystusowy.

Jednak w 614 roku Persowie zdobyli Jerozolimę
I wywieźli tę relikwię do swojej stolicy, czyli Ktezyfonu.
Po ciężkich zmaganiach w 627 roku wspomniany Herakliusz
Pokonał władcę Persów Chosroesa II w bitwie pod Niniwą.
Kolejnego roku wkroczył do Ktezyfonu.
Pokonani musieli oddać krzyż,
A cesarz z nim ruszył w drogę powrotną.


Oczami wyobraźni i nie tylko nimi widzimy,
Że trudne czasy były i są nadal.
Trzeba przebaczać
I nie ma co gniewem płonąć,
I nie ma co głowy odwracać,
Bo przed spojrzeniami się nie uchronimy.
W ten sposób nigdzie nie uciekniemy.

Tak czasami trzeba, że samemu też trzeba
Pieść zacisnąć i zębami zgrzytnąć,
By walczyć, gdy coś odbierają,
Gdy atakują.
Zwłaszcza, gdy dotyczy to świętości.

W życiu nieraz się upada,
Ale zawsze trzeba żałować
I nie chowajmy w sobie żadnych żali.


W kapitularzu klasztoru kamedułów,
W Camaldoli, rzecz jasna jak wyżej wspominam we Włoszech.

Znajduje się olej na płótnie z lat 1914-1915
I przedstawia św. Romualda z pięcioma uczniami w Lesie.

Obraz ma ciemne tło, postacie są jasne, w habitach,
A reszta ma charakterystyczne tło, kolory.
Widzimy jak siwobrody zakonnik trzyma ludzką czaszkę w rękach.
Jego współbracia, a czterech widzimy na pierwszym planie,
A jednego daleko w tle, trzeba się przyglądać z lewej strony
Padają na kolana.
Najwidoczniej słowa mówcy tak wielkie zrobiły na nim wrażenie.

Święty Romuald z Camaldoli to ten z czaszką żył w latach
Około 951-1026 i założył zakon kamedułów.

Założona przez niego wspólnota wciąż funkcjonuje
Tak samo jak przed tysiącem lat.
Obraz powstał specjalnie dla niej,
A autor dzieła żył w latach 1870- 1918
I był niezwykle barwną postacią.

W młodości należał do włoskiej bohemy artystycznej,
A w swej twórczości eksperymentował z nowymi
Wówczas kierunkami postimpresjonistycznymi.
Zwanymi dywizjonizmem i puentylizmem.

Pod wpływem zawodu miłosnego porzucił
Życie świeckie i stał się franciszkaninem
Od tego czasu znany jest jak Fra Paolo, czyli brat Paweł.

Jednak jego natura, jakże niespokojna powodowała,
Że kilka razy próbował wrócić do życia świeckiego.
Było tak niemalże do końca życia.


Gdzieniegdzie śnieg leży,
W kalendarzu,
W astronomii,
Nawet zdaje się, że w meteorologii wiosna,
Ale zima wciąż miejscami ingeruje,
A wiosna jeszcze się nie umie zdecydować.

Jakże piękne wyszło porównanie do życia ludzkiego.
Takiego niezdecydowania w każdym z nas jest tak wiele.
Za wiele!

Nie ma innego wyjścia,
Jak albo żyć w tym dokuczliwym stanie,
Albo starać się jednoznacznie wybrać.

Słońce momentami tak przepięknie grzeje
I widać już, że wokół tu i ówdzie coś zielenieje.
Życie chociaż cały czas istnieje
Znów do życia budzi się.

Tego wszystkiego każdemu z nas życzę.
Zwłaszcza zdecydowania i patrzenia w kierunku Pana Boga.

Miło :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2023-03-21 Dodano: 2023-03-23 09:45:45

Ten wiersz przeczytano 388 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie