Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Nowy Świat

Unoszę się wysoko wciąż,cichutko tak jak wiatr.
Nie wiedziałam co się dzieje,gdy zamknęłam oczy.

Moje ciało leży bezwładnie niczym twardy na ziemi głaz.
Zimne i pozbawione duszy,która się unosi.

Nie jestem w tunelu,nie widzę nigdzie światła.
Obserwuję obłoki,białe jak w zimie pod puchem świat.

Nic nie poznaje,wszystko inne zdaje się.
Nie czuję już niczego,słyszę tylko piękny śpiew.

Nagle brama złota,wzniosła się przed moimi oczami.
Skrzydła białe i aureoli blask widzę już w oddali.

Podchodzi do bram jakiś człowiek,piękny otwiera się świat.
Aniołowie wyrażając radość swą,niosą śpiew wysoko do gwiazd.

autor

Diana

Dodano: 2005-05-03 15:09:15
Ten wiersz przeczytano 460 razy
Oddanych głosów: 6
Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Wiara
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »