W nowym mroku
Noc rozłożyła się na świerkach.
Nie pytam gwiazd co rok przyniesie,
(Nie wierzę w gwiazdy) może święta
następne razem...lato, jesień?
A może przyjdzie taka wiosna,
co spije z nas ostatnią zieleń?
Mogliśmy teraz. Mogłeś zostać.
(No widzisz, smutek znów gęstnieje).
A tyś mi tylko podarował
sny - od księżyca stokroć bledsze.
Zasypiam tuląc twoje słowa,
choć ich na pamięć nie znam jeszcze.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2012-01-02 09:05:17
Ten wiersz przeczytano 1776 razy
Oddanych głosów: 84
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (56)
W piękny sposób ukazałaś swój smutek, obudziłaś
wspomnienia.Po przeczytaniu łezka mała kręci się w
oku..
Dziękuję, bomi :)
/Może święta następne razem ... lato, jesień?/ i przed
/stokroć/ bez myślnika, poza tymi drobiazgami piękna
liryka; pozdrawiam
zamiast w Nowym Roku jest mroku...a dlaczego taki
smutek?
ależ pięknie o takim mało fajnym stanie jakim jest
samotność... brawo :-)
Wiosna przyjdzie na pewno, oby zgodna z życzeniem!
Pozdrawiam!
A może przyjdzie taka wiosna,
co spije z nas ostatnią zieleń?
Za te wersy duży plus :)
Życzę marzeń spełnienia i tej wiosny o której wiersz
wspomina :)
+
Lady wiersz, przepełniony smutkiem i nadzieją.
Wszystkiego Najlepszego w Nowym Roku.
A ja wierzę w dobrą gwiazdę:)Przepiękny wiersz!!!!
Pozdrawiam serdecznie+++
"A może przyjdzie taka wiosna,
co spije z nas ostatnią zieleń?"
Piękny wiersz pełen zadumy.
Zosiu życzę Ci spełnienia marzeń :)