Nutka
Dedykuję ZOLEANDER. Jej wiersz "Klucz" zmusił mnie do napisania kilku moich nutek.
Ech nutko, nuteczko!
Cała, pół lub ćwiartko.
Płyń przez długie życie
wolno, żywo, wartko.
Graj skocznie muzyko
i rozpraszaj smutki.
W promyki słoneczka
wplątuj piękne nutki.
Tęczowa melodio
zakołysz kwiatami.
Zrób zyg, zyg na nosie
chmurze ze smutkami.
Trwaj przez wieki całe
w buziaczku z uśmiechem.
Rozbij wszystkie troski
wielokrotnym echem.
Na mój koniec nie graj
marsza żałobnego
tylko coś do tańca,
rozkołysanego.
Komentarze (25)
może być
Podoba mi się:)
najważniejsze aby nie bać sie śmierci - to cel naszego
podążania - pozdrawiam
Ładny melodyjny wiersz, pozdrawiam cieplutko.
Muzyka nastraja i odciąga nas od trosk chociaż na czas
samego jej słuchania. Pozdrawiam
Ładnie tak myśleć o śmierci i muzyce jak mają Ci
zagrać. Na wesoło:). Pozdrawiam
do tańca na całego
pozdrawiam serdecznie ;)
"Czterdziestu chłopa na umarlaka skrzyni ho, aj,
ho.."będzie dobre na pochówek?
Pozdrawiam, ale jeszcze się i instrumentów nie stroję.
Żyj sobie Barnabo:))
Z przyjemnością przeczytałam ten roztańczony wiersz:)
Co do pointy,to
jeśli mamy wejść do lepszego wymiaru bez bólu i trosk
to powinna to być radość,a nie smutek,no ale gdy nam
brakuje tu na na ziemi osoby bliskiej,to trudno go nie
odczuwać,niestety.
Pozdrawiam serdecznie:)
Przeczytałam śpiewająco. Pozdrawiam
dzięki za fajny wpis, miłego:)
Skoczne nutki:)
Pozdrawiam:)
Bo nic tak duszy,
jak nutka nie poruszy!
Pozdrawiam!
Ładnie! Pozdrawiam:)
skoczna ta nuteczka
pozdrawiam:)