O, Bodzie...na!

To Imieninowy tekst dla Bomiś. Proszę nie głosować, za to życzenia dla Jeża, przyjmowane są bez ograniczeń:) Za każdą dobrą myśl, w stronę Bodzienki - z góry dziękuję:):*

"Podejdź do tej płotoszybki, jako i ja podchodzę" i posłuchaj, Bodzienka - "to dla Ciebie gra, moje radio...":)

https://www.youtube.com/watch?v=XwoK0u52Tw4

Dwie szafy przetrząsnęłam, ale w końcu znalazłam. Dla Jeża niebieska, dla mnie czerwona, "lambadka":)
Wyskakuj z rurek, Krajanko...bo dzisiaj - /Jak tęczowe ćmy zatańczymy, póki szklana góra lśni. Co tam smoki, co tam kryształowe łzy? Damy sobie radę, ja i ty. Pamiętaj, gdy mi rękę dasz, popłyniemy razem tam, gdzie oczy gwiazd, przez bajkowe niebo, przez bajkowy las. Gdy mi tylko rękę dasz./*
*Gabrysia Owsiak i Maria Sadowska "Koronkowa lambada"

Mogłabym napisać inny tekst, taki normalny, z najprawdziwszymi Imieninowymi życzeniami... mogłabym, ale wiem, że zrozumiesz, czemu wkleiłam coś - takiego, jak to. Obie czysto odbieramy kanał z telewizjonerką i mamy tendencje do faworyzowania tej częstotliwości, która biegnie pod włos i pod górkę, głośno domagając się satysfakcji;)
Dlatego mamy tyle rękawic, tkwiących u podłoża... [ kłania się - paradoks szeroko otwartych oczu, wiesz...;) ]
"Pod włos" - można, albo krótko, albo nienormalnie.
Od razu wiadomo, która z nas, jest - która;)

Zamiast - "Wszystkiego Najlepszego, zdrowia, szczęścia, powodzenia...itd..."

będą fragmenty tekstów, których jeszcze nie czytałaś. Każdy z nich w pewien sposób nawiązuje - do czegoś tam, z mojej tzw. tfu!rczości:) Kurczę!
Bodzienka, ja się chyba zacznę "po(d)pisywać" szerzej, tym zdaniem;)
Później Cię Imieninowo uściskam i nieregulaminowo pozdrowię. Teraz tańczymy lambadkę, a lektor frubelek - poczyta...

***************************************

- Poniedziałek -

Posprzątałam wszystko, oprócz mechanizmu robienia śniadań. Zostawia mnóstwo odcisków palców. Twoje, jeszcze zbyt mocno mącą świadomość. Gdzieś w drodze, od łóżka do stołu, plany mieliśmy zupełnie inne. Miejsce na uczucia wyglądało normalnie, a wyjątkowe chwile, chroniły powierzane im tajemnice. Pachniało domem.
Zbyt pewni siebie, wzięliśmy udział w zabawie - "przybliżam cię, oddalam cię"... i wszystko zaczęło się rwać... anioł odwracał się do ściany i regularnie zlizywał z niej DNA milczenia.
Zniknęliśmy ze wspólnego okna. Jeszcze przez jakiś czas, głaszcząc twoje ramię, prosiłam o słowa. Gdy przemokła poduszka, zamknęłam anielskość w wyobraźni, istniejesz tylko tam.
W realu nikt już nie nosi aureoli. Mimo starań, nie umiem zapomnieć jak potrafi boleć cisza.

- Wtorek -

Dzwonek do drzwi. Otwieram ... zasmarkany gość zadaje pytanie (wielokrotnie już przeze mnie słyszane i za każdym razem kojarzące się z jakąś "awarią").

"Przepraszam, czy tu płaczą?"
/Bo jeśli jeszcze nie, to zacznę pierwsza, ale najpierw poproszę - kaczoreksa"./

(kaczoreks - jedna z odmian buziaka na powitanie/pożegnanie/przeprosiny/i "takie tam", jego geneza utonęła gdzieś w mrokach niepamięci - ale sam kaczoreks - wiecznie żywy i przechowywany w rodzinnych tradycjach)

W roli pytającego, gościnnie wystąpiła Zuzka. Moja chrzestna córka. Nie łączą nas żadne więzy krwi, ale jej podobieństwo do mnie, pozwala wierzyć ...w cuda?!
Awaria dotyczy klimatów miłosnych i zuzkowego Księciunia. Sprawa jest delikatna, bo zawiera w sobie - dramatyczny udział osoby Trzeciej.

A było to mniej więcej tak : [...] .............mówi się, mówi się, mówi się... a łez fontanna, albo i dwie. Ojej:(

Księciunio, zdrajca niedobry! Ta Trzecia bardzo be! W całej historii tylko jeden dobry charakter - św. Zuzanna...

Hmm...
Ta wersja się nie przyjęła. Powiedziałam Małej - Nie ma świętych, Zuzka! Nie ma i nie było, w naszej rodzinie - jednak możesz stać się - prawie święta, jeśli teraz niczym ta oliwa, wypłyniesz na wierzch i opowiesz - jak było naprawdę!?

W wersji drugiej, poprawionej - Zuzka znowu człowiek, znaczy zalety ma, ale i wady też, jak inni:)
I teraz już wiem, że zanim Księciunio obdarzył zainteresowaniem tę Trzecią - Zuzka była na spacerze .../no wiesz, ciociuś, na jednym tylko/,- z Tamtym, poprzednim Księciuniem...

Szyfrem poszłoby to tak -
"przyganiał kocioł garnkowi" i to wcale nie temu, co trzeba i nie o umówionej porze. Przyganiał tak, że garnkowi ponownie wpadła w oko, zupa z kotła - i zaczęła się emocjonalna tułaczko-huśtawka, dla wszystkich zainteresowanych. Przez krótką, szaloną chwilę - to była cudowna przystań i jakie wsparcie(?!) dla zupy, dwa wnętrza do wynajęcia i w każdym słowa o wtulaniu się... o gorącu i o wrzeniu.

Kocioł, w rewanżu umówił się z tą Trzecią...niech będzie, że z Miską. Zupa poszła po rozum do głowy. Bez Księciunia, co w tej komedii pomyłek, grał rolę kotła - nie wyobraża sobie życia!
Bo tak naprawdę, to...chlip, chlip... tylko chciała sprawdzić, czy Księciunio naprawdę kocha, to znaczy - czy kocioł zazdrosny będzie - o garnek.
No i kocioł zazdrosny...ale żeby aż tak? ... /no powiedz, ciociu, aż TAK?, żeby zaraz z tą Miską? właśnie z NIĄ?!/

Krótkie podsumowanie :

małolata -

/Ciociu! Przypomnij sobie - wiadomo, że Ewka (w tym przypadku Ewka-Miska) to była i jest - zwyczajna, rajska ciapa!/

ciocia -

/Zuzka! diablico, ty! czerwone światło widzisz!? zabraniam ci, bawić się rajskimi słowami i "papugować" niemądre powiedzonka ciotki-wariatki! Ewka, Ewce nierówna, nie wszystkie są z tego samego raju, zrozumiałaś?!/

Małe przeprosiny, w połączeniu z podwójnym kaczoreksem.

Później deser... ze słowną "wisienką na torcie", a jakże!

Akurat podniosłam filiżankę z kawą, że nie wypadła z dłoni, zawdzięczam szokozdumieniu, które pozwoliło kończynom natychmiast zastygnąć.
W taki właśnie sposób - chwilowym, kompletnym bezruchem i zupełną bladością, zareagowałam na wiadomość, że wkrótce, zostanę - babcią!

Trzymajcie mnie, garbate aniołki!!!

Kilka, posiwiałych nagle włosów i o kilkanaście dni życia mniej --- tyle kosztowało mnie rozwiązanie "zagadki", tak niespodziewanego powiększenia się rodziny.

Jestem matką chrzestną. Od drugiego dnia, Świąt Wielkiej Nocy, będę - matką chrzestną, matki chrzestnej.
W języku Zuzki - babcią. Prawie, babcią.

Kiedyś zostanę - prawie teściową!
Kurczę! "Prawie - przestało robić różnicę."
Z miejsca dostałam promocję - na najbardziej elektryzujące tytuły;)
(Należy mi się też podwyżka, w ilości otrzymywanych kaczoreksów.)

Przygotowania do Wielkiego Debiutu Tytularnego... zaczęły się od przypomnienia piosenki o starym rowerze;))

- Środa -

"O Magdalenooo... Magdalenooo..." ...

/nie waż się, dankaaś!/
/nie ważę/mażę się, Bomiś:))/

- Czwartek -

Od rana przypala się - moja wizja szczęścia.
A ja co? znowu głupia i spóźniona, płynę nurtem nieświadomości (strasznie krucho ostatnio z wymówkami)?. Uzbrojona jedynie w wyliczankę, czekam aż bluszcz w granicach rozsądku, weźmie mnie za rękę/nogę/za co chce... żaden romans nie jest niemożliwy.
W supermarkecie uśmiechy są dużo tańsze ... kupiłam kolejnego kaktusa. Siedzę i patrzę jak się trzęsie. Matko! Kupiłam - drżącego kaktusa! Jak tu nie dać się zwariować? I nie myśleć tylko o własnej wygodzie?


- Piątek -

A Awantura jakby na kogoś czekała (się nie zaczyna dnia od A... na ogół... ale mieszkam poza ogółem, w Małym Wyjątku. Dzień zaczynamy od A...).

A więc - A... [...]...
Próbowałam udawać głuchoniemą. Wydało się. Po kilku minutach.
Dmucham na zimne, ale burza nie mija. Talerze domagają się krwi...:(
Dlaczego w takiej chwili - nie zadzwoni telefon, albo ktoś (spoza murów) nie przyjdzie i nie zapuka do drzwi?
Nie zakładam nogi na nogę, bo już wiem - że to nie pomoże, tak czy tak X przychyli mi nieba.
Dostanę je/nim ... centralnie spadnie na głowę - a wtedy "ziemia zadrży" i "zburzone zostanie Jerycho"

Długo będziesz tak - siedzieć i nie okazywać emocji?
Długo. Czas nie stanowi problemu.
Od kiedy?
A... odkąd jestem Winn(a)etou...
i mam fajkę w pokoju, dostępną bez recepty. Wypalimy?

Kolejny poranek. Wchodzę do kuchni.

A tam - Awantura, jakby na kogoś czekała...

Zakładam piórop(i)usz na głowę,
truskawkowy raj ginie w nim bezpowrotnie.


- Sobota -

Jeśli myślisz, Królu Złoty, że marzeń nie można filetować, to się mylisz... wystarczy chwila nieuwagi - i już nie masz prawa do żadnych życzeń. Głos też ci zabrano, a widokom na przyszłość przytrzaśnięto nos. Czujesz, że już niczego nie czujesz?
Wniosek?
Zbyt częste otwierane drzwi do własnego świata, sprawia że bliskość coraz częściej wychodzi bez pozwolenia. I w końcu - któregoś dnia gubi się... w niewierze, beznadziei, braku miłości.

- Niedziela -

Wszystko sprowadza się do rosołu.

A ja szukałam innego ciepła, chciałam się w kogoś zawinąć, marzyłam żeby przytulił i szeptał we włosy. Królu mój, Królu Złoty, czy można się tak zakochać? Zakochać ładnie i tak bezbłędnie, obłędnie - zapleść dwa serca, w jednym rytmie, w jednej modlitwie wiatru? Wystarczy zamknąć oczy, żeby znaleźć odpowiedź?

Pojechałam do R., posłuchać drzwi, które skrzypią. To teraz takie niemodne, nieeleganckie i źle świadczące o właścicielu - mieć takie drzwi... głośne.
R. ma i nie obchodzi go, co myślą o tym inni. Ja też chciałabym mieć... chciałabym słyszeć, wiedzieć, że przy każdym otwarciu coś się zmienia, a przynajmniej istnieje szansa - na zmianę...na przeżywanie zmian, na odnajdywania się w nowych i na niepamiętanie o starych - zagubieniach. W skrzypieniu drzwi... budzi się życie i z uśmiechem idzie między ludzi.
Lubię tak, czuć, że życie znowu staje się czymś, co gra jak trzeba.

*****************************************
- Na koniec -

Trochę zapachu życzeń;)

To nie dźwigane bagaże, nas szufladkują, ale to w jaki sposób je niesiemy, jesteś jednym z niewielu Ludzików, w których towarzystwie - mogę swoje "tobołki", nie tylko odłożyć bez lęku, ale też otworzyć je i pokazać, co zawierają. Dziękuję Ci, Bodzienka, za Twoją wyjątkowość. Za to, że znajdujesz dla mnie miejsce w sercu i czas. I za to, że udzielasz odpowiedzi, na najbardziej szalone pytania, jakie przyjdą mi do głowy;)

"Nie żałuj snów. Pal opium życia i czekaj na nowe marzenia", - napisała kiedyś Maria Morska, do M. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

Dla mnie to bardzo ważne słowa. Dodałabym -
Wszystko odnajduj w radościach, niczego nie gub w smutkach. Niech nigdy nie brakuje Ci ciepła i dobrego humoru. Wiesz, Jeżu, że bardzo Cię lubię! :*
W prezencie Imieninowym - naostrzę, Twoje igły, chcesz? :)

Ściskam i pozdrawiam:*
Córeczka

P.S.
Tylko mi się nie upij... tym Piccolinem:)

"Lambada" się skończyła, nadszedł czas na spokojniejszą muzę, tak dla odprężenia ... wsłuchaj się w tekst, Bodzienka... zrozumiesz;)
Nie znalazłam innego linku, ten jest więc taki, jaki jest, z małymi "przerywnikami", ale mówi się trudno... zależało mi, żeby to było wykonanie P. Anny Sroki. Uwielbiam jej głos:) Zamykam oczy i coś mi gra na złączach, jakaś magia (ro)zwojowa ... to taki trochę niebkowy hymn, wiesz, z tego niebka, w którym wszystkie żyjątka, nawet te najbardziej zwariowane - pamiętają o tym, że szczęśliwym można być tylko tam, gdzie jest ciepło, czułość, jasność i troska serdeczna, o to co było, jest i będzie:)

https://www.youtube.com/watch?v=zwqRjXOXLCs

autor

córka Adama

Napisany: 2015-03-13 Dodano: 2015-03-13 00:11:11

Ten wiersz przeczytano 3866 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń Okazje Imieniny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie