O, Stwórco

Bo nadchodzi czas zmian.

O, Stwórco
Tego na wpół ususzonego bratka
Wynieśmy przed ołtarz
Ogrzej go Swoimi promieniami
Marzeniami ludzkich Dusz
A odżyje, wielbiąc Twoją chwałę.

O, Panie
Tego kota bezpańskiego
Zapchlonego i brudnego
Tak smutnego.
Rozpacz w jego oczach
I strach przed Człowiekiem
Kocha, nie kocha?
Liczysz płatki kwiatu
Wśród westchnień zimowych drzew
Apatia.

Kto mu da dzisiaj Miłość?
Tak mało, za mało
Dobrych ludzkich serc.
Ze smutkiem w oczach
Łza spływa po policzku
Kap, kap
Rozgrzewa serce
Dając nadzieję pośród nienawiści
Że zdążymy, nim wypełni się.

Nowy Początek
Otwórzcie serca
Pan do Was idzie

Z miłością- ratowniczka.

autor

Devil_girl

Napisany: 2007-12-10 Dodano: 2007-12-10 20:30:06

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie