Obdukcja
Hic locus est ubi mors gaudet succurere vitae "to jest miejsce w którym śmierć się cieszy,że może pomóc życiu" - Napis na prosektorium
W prosektorium odbyła się sekcja zwłok
miłości zmarłej tragicznie przed czasem.
Wykazała liczne urazy moralne,
złamane serce, pełne blizn i zgrubień.
W głowie marzenia niezrealizowane,
oczy wypłakane,źrenice puste,
ciało w dobrym stanie,pozbawione skrzydeł
–
(zanikły,zbyt rzadko używane).
Poza tym stwierdzono na łydkach żylaki;
(za często czekała na powrót partnera -
spóźniał się dla draki,
trzymał w stałej niepewności jutra).
Jednak jej twarz, smutna i niedożywiona,
zabrakło czułości – zachowała urok,
bo pomimo zgonu, piękno miłości
jest nieśmiertelne.
12.06.09 r.
Komentarze (68)
Bywałam na wielu sekcjach zwłok, ale ta jest
niezwykla.
bardzo dobry wiersz,wiesz o tym zapewne ,pozdrawiam :)
wspaniale ujęta śmierć miłości pięknej która tak na
prawdę nigdy nie umiera do końca,z wycieńczenia usycha
by powstać ponownie..pozdrawiam srdecznie..
Z całym przekonaniem-pięknie napisane.
O w mordkę jeża! - zatkało mnie, postaram się przejść
samą siebie:
omorepatologia głębi, na wciągnięcie
w płuca dymku z listy
i wysłuchanie kolejnej symfonii:
z syfonu cieknie gaz; w łodzi na łowach siedzi rina i
cmoka: "Toż to lepsze niż kiedykolwiek cokolwiek.
Między pozycjami śmierdzi. To trup, czy poezja? "
Dobry pomysł na wiersz:)
"LEPIEJ BYC OFIARA MILOSC NIZ ZYC BEZ NIEJ"
Lubie Twoja lacine.
Vick Thor ten wiersz jest super !!!
Podoba mi się twój wiersz, bo jest taki inny.
Historia miłości w bardzo"romantycznym"tle...też może
być i pomysłów Ci Wiktorze wciąż nie brakuje . Super
bajka na dobranoc..
Gdy technik sekcyjny w prosektorium miłość operuje,
nic z niej się nie uratuje. Na kawałki ją rozebrali,
więc reszta już sprawą robali.
Prawdziwy odlot...dobry wiersz ale wolałabym
podzielony na zwrotki
Wspaniały pomysł na wiersz i równie dobra realizacja
zamiaru.
Super pomysl i temat bardzo trafnie
rozegrany...drobiazg...jedno "zbyt" zamien na za ? do
Ciebie wstapic to sama przyjemnosc...pozdrowionka
Wiersz genialny, ostatni wers oddaje całość! Piękno
miłości: można kochać, ale nie być już zakochanym...