objaw znieczulicy
szła nędza z rozpaczą
od domu do domu
wędrówką tułaczą
niepotrzebne nikomu
usiadły na schodach
głodne bez życia...
lecz nikt im nie podał
jedzenia ni picia
nikt nie zatrzymał
wzroku przy nędzy
rozpacz omijał
nie miały pieniędzy
autor
suzzi
Dodano: 2010-10-27 14:43:52
Ten wiersz przeczytano 973 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Czy opowieść jednotorowa, bez nasuwających skojarzeń,
bez ozdobników, figur stylistycznych i ozdobników; ale
rymowana jest wierszem?
Nie rym powoduje, że coś jest, lub nie jest
wierszem...temat utworu - zaiste oryginalny - nadrabia
jego braki;
namalowałaś obraz dzisiejszego świata(naszej
codzienności)
Piękna fraszka.Tylko popraw wyraz niepotrzebne nikomu
suzzi - dziś naocznie to stwierdziłam.
witaj, poruszający wiersz, tak jest istotnie.
często omijamy biedę i rozpacz bo nie mamy pieniędzy,
gorzej gdy je mamy i nie poratujemy potrzebującego.
popzdrawiam.
bardzo wielu zamyka drzwi przed rozpacza i nędzą
bliźnich bo ie odczuwają takich przykrości...ale kiedy
ich dotknie okrutna rozpacz utraty bliskich i nędza
braku czegokolwiek - czy wtedy zachowa sie
podobnie...?r refleksje w swoim wierszu postawiasz
pod rozwagę czytelnikowi....
W sprzeczności z naiwnością, pieniądz jest
doskonałością.
Chyba rozumiem ten wiersz inaczej niż przedmówcy.Moim
zdaniem nikt nie chce wpuścić do swego domu nędzy i
rozpaczy, aby nie osiedliły się na stałe.W tym
znaczeniu nie wolno ich pielęgnować, żeby się nie
rozrosły.(niepotrzebne-chyba razem).
No tak.......... Samo życie+..........
"nikt nie zatrzymał
wzroku przy nędzy
rozpacz omija" bardzo smutne i często prawdziwe