Obojętność

Wychodzę na zewnątrz,
ale od myśli uciec nie potrafię
Są za szybkie dla mnie zwykłego człowieka
Tak boli obojętność
szczególnie ta z Twych ust płynąca
Niby kilka dni, tak nie wiele,a tak długo
Już nie widzę Twej postaci przy mnie
Kontury Twe zamazała ulotna pamięć
Już późno, ciemno za oknem
Trudno z tęsknoty powstać
A jeszcze gorzej z miłości połamanej
Nie wiem kto odszedł pierwszy
Ale ja nie powstrzymałam nikogo
Tabletki na łzy przez gardło nie chcą przejść
Nie ważne co kto zrobił
Znów ja powiem:"Przepraszam"

autor

Gruszka 3

Napisany: 2006-08-02 Dodano: 2006-08-02 23:39:03

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie