Obojętność

Ja też już teraz wiem,
że głową muru nie przebiję...

Wiersz bdb,niestety porusza nasze ludzkie
przywary,gonitwę za tym,za czym gonić nie
powinniśmy,podczas,gdy umyka,to co najważniejsze.
Pozdrawiam serdecznie:)
Widzę,że warto tutaj wdepnąć,mój błąd,że tak późno...

głęboki temat,halina

Bardzo ciekawie. Pozdrawiam serdecznie

Weszłam raz jeszcze i ups, patrzę, nie dałam stalówki
onegdaj:))

no bo jak może człowiek iść stojąc?
chyba, że go pchają, robią za niego, a on sziedzi jak
na tronie..ale samodzielnie nie idzie...jest po prostu
kukiełką, albo Bogiem

ciekawy wiersz-pozdrawiam serdecznie

NAJPROSTSZA POMOC DLA MIESZKAŃCÓW ZRUJNOWANYCH
FILIPIN:

Wyślij SMS za 2,46 zł na
72052
o treści
POMAGAM

O ,ciekawy wiersz,pozdrawiam

Prawdę rzekłeś poeto-obserwatorze.
Krótko, ale jak boleśnie.

Z przyjemnością jeszcze raz przeczytałam Twój wiersz.
A może chciałbyś czasami coś napisać na naszym nowym
Forum Literackim Terra Poetica:
http://terrapoetica.npx.pl/forum/index.php
PS. Odpisałam Ci pod moim wierszem. :)

A tych zbędnych tyle... że człowiek nie widzi
człowieka. Pozdrawiam ciepło:)

Problemy egzystencjalne utrudniają nam dostrzeżenie
drugiego człowieka. Pozdrawiam.:)

podoba mi się wiersz-pozdrawiam serdecznie

Witaj - takie jest życie, coraz bardziej się zapadamy
nawet tego nie czując, człowiek nie dostrzega
człowieka, wiersz pełen refleksji. Pozdrawiam