obowiązkowa gra...

nikt nie może zrezygnować z tej gry....

Ukrywać smutek, ocierać łzy
przeklinać wszystkie najgorsze dni
nie patrzyć w lustro, nie widzieć kłamstw
kołysać się słodko w obliczu zła
nic już nie robić, nie plątać się w grze
zmyślonej przez Boga, która życiem się zwie.

Jak to najlepiej poddać się już
i wyjścia nie widzieć nie szukać go znów,
jeśli przegrywasz parti tych sto,
kolejne zaczynasz by dalej w to brnąć,
zagubić ostatni łańcuszka zły ciąg
i rozpocząć od nowa grę z diabłem o zło....

autor

..::Ash::..

Dodano: 2007-02-07 16:54:39

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie