obraz

maluję ciebie
idealną kopię bóstwa w pamięci
jak Michał Anioł malował cud świata
tak i ja to czynię dzień po dniu
buduję religię własną
z jednoosobowym kultem wyznawców
religię wokół ciebie skupioną ściśle

wiem ja bluźniercą lecz wierzę
rozdzielam wyraźnie murem kamiennym
to co boskie niebiosom ukłonem składam
a co ludzkie w tobie pokładam

maluję obraz twój tak przecudny
że choć autorem jestem
sam w zachwycie twej twarzy
oddech wstrzymuję
gdy skończę mą pracę
oczy otworzę w dumie błyszczące
uśmiechem pychy obrazu ramę ozłocę

powieszę go w głównej sali tronowej
potężnej sali z pałacem
mojego intelektu
broniąc go przed czasem i mrokiem wścibskich

po co- zapytasz
odpowiem choć trudno tu słowa odszukać
bo nie mogę przewidzieć czy za czas jakiś
wciąż będziesz królową przy mnie

czas i życie to przewrotny duet chochlików
więc tworzę twój obraz wieczny
tak na wypadek wszelki
by zawsze cię mieć w pamięci
idealną niewiastą

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2009-07-29 08:58:48

Ten wiersz przeczytano 642 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie