Obsesyjne krawędzie.

Oszałam; na krawędzi przeznaczenia
i drogi bez znaków.
Prowadzą mnie oszalałą;
Jego oczy gnijące w moich
strutych myślach.

Niech zatańczą,obce dłonie
na mych piersiach
oszalałych przez pragnienie.

Obsesja pochłonie Rzeczywistość
dławiąc Ją w swym ciasnym gardle.

Ucichnijmy jak śmierć,
skąpana we smutku;
Zaciskającej krtani
i blasku świec,
nieromantycznym
gdzie w iluzji topię kwiaty
a krew w żyłach trzeszczy.

Zniewolona tańczę
w murze ; przeźroczysta
kocham ból w nim topić
i być jedną z idealnych.

autor

Hekate

Napisany: 2008-06-01 Dodano: 2008-06-02 11:04:10

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie