Obudź się Polaku (przyłączam...

Marcin to odzew na Twoje wezwanie..moje pióro zaostrzyłam..jak widzisz

Wiersz patriotyczny nutą piękną dzwoni
Po beju się niesie, gorzkie płyną słowa
Wszak ojczyzna ginie, wszyscy to widzimy
Buty i prywaty znów na Wiejskiej mowa.

Słowo patriotyzm, dawno zapomniane
Zginęło, upadło, pod układów grami
Oni tam na górze, zawsze cało wyjdą
Ja się tylko pytam - „Co narodzie z nami..”

Czy znów pogrążeni w swym chocholim tańcu
W bierność otuleni, zgubimy wartości
Przez ojców nam dane, by obroną były
Przeciw tym co depczą zdobycze wolności.

Obudź się Polaku, czyś stary czy młody
Sztandar znów rozwińmy, nasz , biało - czerwony
Wystawmy rachunek za wolności klęskę
Za Polaków biedę, za honor stracony.

Za marzenia nasze, dawno pogubione
Podeptane w błocie politycznych waśni
Czy Polska co miała mlekiem, miodem płynąć
Zawsze pozostanie tylko w sferze baśni.?

autor

Dar

Napisany: 2006-01-20 Dodano: 2006-01-21 00:06:05

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie