Ocalenie

Przeskocz przełęcze na szczytach swoich
Odwadze zacznij bić brawo
Prawdę powielaj żeby wśród ludzi
Wiary nie brakowało

Trzymaj karb w ręce i tak na prędce
Półgłówki poskładaj w całość
Pychę upchaną w za małe buty
Przeżegnaj łychą drewnianą

Zapal pochodnie gdy dreszczem mokniesz
Zmoczyć nie możesz wrażenia
I grzbiety oklep i pędź na oślep
azaliż drogą istnienia

I nie złaź z siodła gdy dupa obła
bo zaznasz tylko cierpienia

autor

trucizna

Napisany: 2022-12-24 Dodano: 2023-02-04 00:02:01

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie