Oczami pomidora

Chciałem spytać już od wczoraj...
to są słowa pomidora.
Więc zamarłam ze zdziwienia
i w słuch cała się zamieniam.

On chce wiedzieć co się stanie,
czy go zjemy na śniadanie.
Mam dla ciebie różne opcje.
Możesz leżeć na kanapce

i bliziutko przy cebuli.
Ona chętnie się przytuli.
Chwilę milczał oniemiały
jakby sobie coś przypomniał.

Potem wrzasnął.. Boże wielki
chcesz mnie kroić na plasterki!!!
Co mam zrobić z tym gadaczem?
Może uda się inaczej.

Nie chce także tonąć w zupie,
bo ze skóry go ołupię,
ani pływać w marynacie,
że to cwaniak to już wiecie.

Nie zostanie koncentratem
i na dobre zamilkł. Zatem
dalsze dzieje pewnie znacie?
- Z czasem zgnił na parapecie.

Anna Bania 28 luty 2015

autor

kasztanowiec

Napisany: 2015-01-28 Dodano: 2015-02-28 12:43:26

Ten wiersz przeczytano 2246 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Jedzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie