Oczekiwanie

Zmieniają co róż swoje szaty,
czekają że nadejdzie znów,
podzieli się z nimi troskami
i powie że kocha swój lud.

Pomieścił on w sercu nas wszystkich,
pomieścił calutki nasz świat,
i klęcząc wciąż prosił o miłość,
najbardziej o pokój i ład.

Pomagał on chorym zgubionym,
nie lękać się, powtarzał wciąż,
odnajdźcie tą drogę dobroci,
mijajcie z daleka tą złą.

Odszedł, lecz wciąż daje znaki,
ciasteczka by z nami chciał jeść,
zagląda wciąż w nasze serduszka,
wypełnia nam pustkę we śnie.

autor

Jolanta Janus

Napisany: 2010-03-10 Dodano: 2010-03-10 07:09:26

Ten wiersz przeczytano 672 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie