oczy widziane przez szybę

patrzę przez szybę i widzę
oczy staruszki z opadającymi powiekami
która nie może odetchnąć swobodnie
pochylona pod ciężarem swych lęków
która boi się spróbować nowego
bo nawyki i myśli codzienne
to jej oswojone koty

patrzę przez szybę i widzę
oczy staruszki zmęczone patrzeniem
lecz gdy spoglądam uważniej
dostrzegam pełne blasku spojrzenie -
wypełnione zachwytem i nadzieją
gdyż jest teraz kilkuletnią dziewczynką
rozpakowującą swój prezent gwiazdkowy

patrzę przez szybę i widzę
jasnoniebieskie wyblakłe tęczówki
przez które wyziera już przestwór błękitnego nieba
i widzę też barwę nocy
bo w tych oczach
odbija się twarz zakochanego mężczyzny
gdy oba spojrzenia stapiają się w jedno

patrzę przez szybę i widzę
mgłę osiadłą na oknach źrenic
ale nie z powodu zaćmy
która narasta pomiędzy duszą a światem
bo teraz te oczy zamglone - wpatrują się z miłością
w równie zamglone źrenice
nowo narodzonego dziecka

patrzę przez szybę i widzę
oczy pełne nie do końca wylanych łez
szukające spod obrzmałych powiek spojrzenia matki
która zasnęła kamiennym snem
z ulubioną krzyżówką pod poduszką
a obok niej kolorowa laurka od wnuka
na której napisał krzywo - spoczywaj w pokoju babciu

patrzę przez szybę i widzę
pełne ciekawości oczy dziecka
chłonącego świat wszystkimi zmysłami
oczy nie znające strachu i oczekujące dobra
naiwne, ufne, rozbrajające nawet zatwardziałe serca
- tak, jak tylko dziecko patrzeć potrafi
bez lęku spoglądając prosto w oczy, choćby śmierci

może moje oczy też miały takie spojrzenie?
czyżby kiedyś moje oczy też tak spoglądały?
czy były pełne ufności, ciekawości i nadziei?
czy moje oczy będą jeszcze patrzeć
spojrzeniem dziecka nie znającego lęku
wprost w przepastną głębię nieznanego?

chciałabym mieć takie oczy - marzy staruszka
własciwie to były moje oczy - przypomina sobie
właściwie to są moje oczy - dziwi się
czy moje oczy tak właśnie patrzą? - pyta drżącym głosem
co zobaczą moje oczy gdy ich światło zgaśnie? - zastanawia się
staruszka spogląda w lustro - i nagle patrzę w głąb siebie

autor

szadunka

Napisany: 2020-07-26 Dodano: 2020-07-26 14:20:44

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie