Od kołyski

Z poszanowaniem i miłością do górskich hal i mowy.
Wiersz, jak zawsze pisany sercem, pozdrawiam :)

Piękno góralskiej mowy, wiersza i miłości do"hol".
Tylko chwalić i podziwiać Skoruso.
Serdecznie pozdrawiam życząc zdrowia, miłego dnia
oraz udanego całego tygodnia :)

Podziwiam Twoją, skoruso, miłość do tej rodzinnej
ziemi i mowy.

Pozdrawiam serdecznie

Piękny melancholijny wiersz, nic dodać nic ująć, tylko
czytać, oddając się zadumie nad miłością PL do swojej
maleńkiej ojczyzny i lokalnej urokliwej przyrody,
gdzie na świat przyszło życie, które przez upływ czasu
poddawane jest nieuchronnemu przemijaniu.
Serdecznie pozdrawiam, życząc autorce zdrowia i pogody
ducha.

Witaj skoruso:)

Każdy jest zakochany w swojej gwarze a niejeden z nas
i w innych:)
Tutaj na szczęście już bez pomocy czytam:)

Pozdrawiam serdecznie:)

Trochę Ci zazdroszczę. Jesteś u siebie w górach. Ja w
zasadzie nigdzie nie jestem u siebie. Rodzina mojej
matki została wygnana z ziem, które Polsce zabrała
Rosja. Rodzina mojego ojca mieszkała pod Warszawą, ale
też została wygnana z domu, bo dom zabrano w ramach
"reformy rolnej". Dla mnie Sopot, gdzie mieszkam to
nie dom, ale przyjemny hotel, z którego nie wiem kiedy
mogę znów być przegnany na wschód, albo na zachód.

Cóż Ci mogę powiedzieć, takiej wiary, umiłowania dla
swej ojcowizny i tradycji, zwyczajów - ludzi z gór -
mogą pozazdrościć inni. Ale w takim pozytywnym
sensie, tzn. dać się ponieś refleksji, tak naprawdę we
wspólnym wspomnieniu wspaniałych (z perspektywy czasu
właśnie) czasów młodości. To był inny świat.
Opływający w te uroki górskie wiersz bardzo mnie
wzruszył. Pozdrawiam Cię ciepło.

Piękna puenta. Człowiek jest całym sobą, sercem i
duszą związany z ziemią, na której się wychował, skąd
rodzice i dziadowie. I miłość do mowy góralskiej jak
najbardziej rozumiem.
Serdeczności Skoruso :):)

Najważniejsze, że rozumiem, o czym piszesz i w pełni
zgadzam się z przekazem.
Pozdrawiam Skoruso :)

Pięknie, gwarowo, z miłością do hal.
Cieszę się, że widzę Poetkę.
Duużo zdrówka życzę, Jarzębinko.

Przepięknie :) Ale u Ciebie to nie dziwi :)

Kłaniam się. Ciepło pozdrawiam :)

urokliwy gwarowy wiersz

Nowoczesność- jak bardzo dziś ludzie odchodzą od
swojej tożsamości, od korzeni.
Jak mało słychać godki, mało.
To, że to robisz, piszesz gwarą- to jest miłość,
patriotyzm. Piękno.

Gwarowy wiersz z miłości do hal i góralskiej mowy,
dobrej nocy :]

Piękny przekaz przywołuje piękne
wspomnienia...Pozdrawiam z podobaniem skorusiu :)