Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Oda do Nadziei

Klimat powiedziałabym raczej, że podniosły i patetyczny, ale taki miał być, bo wiersz pisany był zgodnie z wymogami warsztatów poetyckich ;)

Czarne wstęgi oplatają,
więżą umysł, w pętach ciało…

Nadziejo! Przybądź z orszakiem,
w którym wesele i radość gości,
a jasnością nabrzmiałe zorze
zduszą mroku panowanie.
Przybądź nocą rozedrganą,
kiedy sępy rwą na strzępy
moją somę, moją psyche.

Nadziejo! Tyś jak z kwiecia utkana
misterna koronka, co ciało przyozdabia
niby pannę młodą, dodając jej wdzięku,
radosnego piękna, czyniąc, że się czuje
wszechświata królową.

Nadziejo nasza! Klejnocie żywiczy,
coś niejedno istnienie ocaliła od zguby,
gdy podając rękę, rzucając kotwicę,
do portu szczęśliwości sprowadziłaś człeka.
Ty wzbogacasz w radosne, uśmiechnięte krwinki
krwioobieg żywota, nagle wyblakłego
i każesz, by mieczem siły, co w dłoń jego wkładasz,
pokonał w walce wroga, który nań nastawa.

O, Siostro Wiary i Siostro Miłości!
Pozostań także ze mną po krańce oddechu,
daj moc, by odpędzić tę zmorę Niepewność
i Strach, co pożera stopniowo od wewnątrz.

Więc, Nadziejo, przesiąkaj przez twardą skorupę,
by użyźnić jałowe, bez marzeń ugory
i zasiać ziarno, z którego wyrośnie
nowy pęd zieloności,
wigorem szalony.






autor

fatamorgana7

Dodano: 2021-10-18 13:05:34
Ten wiersz przeczytano 2601 razy
Oddanych głosów: 44
Rodzaj Oda Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (47)

Annna2 Annna2

Ładnie, jest klimat.

beano beano

bardzo na tak
pozdrawiam Małgosiu

bronislawa.piasecka bronislawa.piasecka

Pięknie Gosiu. Rozbudziła się moja wyobraźnia.
Dziękuje za wiersz. Pozdrawiam.

Enigmatyczna Enigmatyczna

Bardzo podniośle i niczym oda do nadziei.
Więc przybywaj nadziejo, wlej w nasze serca spokój,
umocnij wiarę i miłość.

Pozdrawiam Małgosiu :-)

andreas andreas

Ja powiedziałbym,że egzaltowany również,ale skoro tak
kazali.

wolnyduch wolnyduch

Faktycznie podniośle ale
i z natchnieniem wiersz napisany,
tak, bez nadziei ani rusz, ona jest potrzebna, a z
wiarą tworzy bardzo dobrą parę.
Pozdrawiam Gosiu, z podobaniem, dawno Ciebie nie
widziałam, zatem tym bardziej miło widzieć :)

Mgiełka028 Mgiełka028

Cudny, wymowny wiersz. Pozdrawiam :)

krzemanka krzemanka

Podniośle. Miłego dnia fatamorgano:)

anna anna

natchniony wiersz- tak bym go określiła.

sisy89 sisy89

Wspaniały wiersz, zatrzymał.
Pozdrawiam serdecznie.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Zatrzymał i to na pewno nie patosem. Nadzieja jednak
zawsze jest potrzebna. Pozdrawiam

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Serdecznie Cię witam Małgosiu.
W wersach tego wiersza nie dostrzegam patosu w złym
tego słowa znaczeniu. Natomiast klimat tego wiersza
rzeczywiście wymaga podniosłości która podkreśla wagę
słów tego /moim zdaniem/ bardzo dobrze napisanego
tekstu.
Całym sercem życzę Ci spełnienia nadziei zawartej w
puencie.

JoViSkA JoViSkA

Piękny!!! Nadziejo...nie opuszczaj nas w potrzebie!
pozdrawiam cieplutko Małgosiu :)

Kropla47 Kropla47

Piękny... Rozbudziłaś wyobraźnię czytelnika:)
Pozdrawiam:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »