Oda do telefonu

Już ciemna noc zapadła
i światła pogaszone
Pan Księżyc sypie blaskiem
na stolik z telefonem
Migoce się czerwienią
Leciutkim dźwięcznym głosem
zaprasza do rozmowy
miliony i tysiące



I płynie przez słuchawkę
przez druty
gdzieś tam w świat
iskierka tej rozmowy
tak granej od stu lat
Kiedy smutno
czasem
głęboką ciemną nocką
milionom czy tysiącom
to popatrz
i posłuchaj
jak płynie lekki głosik
dźwięcznie zapraszając
na nocna pogawędkę

autor

Osóbka

Dodano: 2005-02-01 23:38:57

Ten wiersz przeczytano 1603 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie