Odgłosy natury
proza
Miło popatrzeć, gdy wokoło się zieleni,
zewsząd słychać ptasie miłosne śpiewy,
gryzonie próbują wtórować im do chóru,
grę na cytrach imitują dźwięki mrówek.
Nabrzmiałe pąki pękają na czereśniach,
małe główki maków spoglądając w niebo,
wypatrują jasnych słonecznych promieni.
Wiatr znad morza przywiał świeży powiew,
słychać szum fal, skwir mew przenikliwy,
wśród wysokich traw pożółkłych przez mrozy,
wybrzeżne sieweczki nowe gniazda uwiły.
Serce cieszy klekot bociana przywołującego
partnerkę podążającą z południa; dopóki
dom nie będzie gotowy nie będzie młodych.
Po wykluciu z jaj dokarmiane nabiorą siły
a kiedy podrosną, zdolne do lotu odfruną.
Samodzielne będą żyć z dala od troskliwych
rodziców. Czy kiedyś zatęsknią za nimi?
Komentarze (106)
Dziękując Wandeczko za przeczytanie prozy i miły
komentarz, ślę serdeczności :)
Pięknie, plascycznie z nutką zadumy w ostanich
wersach. Piękna i malownicza proza.
Pozdrawiam serdecznie Wandeczko :)
Dziękując Kaziku za przeczytanie i komentarz, również
ciepło pozdrawiam :)
Urokliwe, klimatyczne wersy, pozdrawiam ciepło.
Trwałość i żywotność otaczającej nas przyrody jest
nieoceniona, bez niej świat był nagi i ubogi.
Dziękujmy Bogu, że ją stworzył.
Dziękując za przeczytanie i komentarz, serdecznie
pozdrawiam :)
Niby proza a poetycko otulają duszę takie odgłosy...
pozdrawiam serdecznie.
DWC, dziękując za przeczytanie i komentarz, z
uśmiechem pozdrawiam.
klimatycznie tu u Ciebie...pozdrawiam
Dziękując Isano za przeczytanie i komentarz,
odwzajemniam serdeczne pozdrowienia :)
Wiosna budzi świat do życia.
Pięknie to przedstawiłaś w swojej prozie. Pozdrawiam
serdecznie
Dziękuję kolejnym czytelnikom za wgląd do prozy i miłe
komentarze.
Serdecznie Was pozdrawiam :)
Piękny obraz natury namalowany słowem :-)
Pozdrawiam ciepło :-)
proza ale jakże urocza...
Uwielbiam takie klimaty, wenuszko. Taka trochę idylla.
Pięknie. Pozdrawiam
Bardzo malowniczy odkrywasz i przybliżasz piękno
natury.Serdecznie pozdrawiam.