Odmiana

To taki wiersz o milosci, albo raczej utracie. Mam nadzieje, ze sie spodoba

Wpisalem sie w Twych wlosow melodie, beznamietny
Wyrwany gdzies wsrod drogi jednym malym slowem
Rozbity w swiecie niczymna morzu okrety
Ujrzawszy Cie wyjalem z piachu trwozna glowe

Daleko w ciemnym lesie bylo me mieszkanie
Otulone ponurym dnia szarego szalem
I kiedy sie zdawalo, ze tak juz zostanie
Ukoilas smutek i serce moje male

Otworzylas zaslony, w dom moj blask powrocil
Czern kwiatow otulilas zieleni slodycza
W jednej chwili sie zywot moj w radosc obrocil
Nie cieszylem sie dlugo zla losu zdobycza

W ogrodzie mym miast chwastow zasialas miliony
Snu wielobarwnych kwiatow o kolorach teczy
I wciaz od tego czasu zywot moj wysniony
A co kiedys meczylo juz teraz nie meczy

Gwiazdy na moim niebie innym swieca blaskiem
Bo Ty je upiekszylas lez swoich kroplami
Dzis widze jak cudownym swiat jest wynalazkiem
Gdy my zyjemy z soba, on pomiedzy nami

Gdy nawet male chwile staja sie wiecznoscia
Kiedy patrzac w Twe oczy czuje serca bicie
Obraz raju kreslony zwykla codziennoscia
Zasypiamy o zmierzchu, budzac sie o swicie...

autor

Janeq21

Napisany: 2004-05-17 Dodano: 2004-07-15 00:10:43

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie