odmiennie

pytasz myśli po co zieleń traw
zaplątane w wiosny dłoniach
w twoich oczach słońca blask
kropelki rosy na skroniach

nie po to by w ciszy stąpać samotnie
po kamieniach zgubionych w strumieniu
choć wiem że szczęście chwilką ulotne
z pereł składa się ginie w oka mgnieniu

nie opowiem ci jak opadają ręce
by powstając wznieść się ku górze
powiem że chcieć trzeba więcej
wznosić mosty rzucać w niebo róże

zapalać gasnący płomień goręcej
topić chłód otoczony obok cienia
ukrywać łzy czasem gubić rumieńce
skończy się dzień i odejdzie bez pozwolenia

trzeba jeszcze wiary w to... życzę Ci tego :))

autor

Beti

Napisany: 2006-11-05 Dodano: 2006-11-06 14:19:20

Ten wiersz przeczytano 1236 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie