Odrobina czułości
Przytuliła się brzoza do dębu
jestem samotna choć wokół tak wielu
proszę bądź moim przyjacielem
razem będzie nam weselej.
Czego ty chcesz ode mnie
jesteś siwiutka poraniona
ja jestem królem lasu
miałbym cię wziąć w ramiona?
Tak przy tobie jestem bezpieczna
nikt ze mnie śmiać się nie będzie
a gdy będziesz czuł się słaby
moją wdzięcznością cię podeprę.
autor
sienka
Dodano: 2016-10-14 18:56:01
Ten wiersz przeczytano 577 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
każdy potrzebuje czułości, Kogoś w życiu... pozdrawiam
piękny obrazek ...wdzięczność i zaufanie :-)
pozdrawiam
Dziękuję kochani za wszystkie słowa, muszę powiedzieć
że gdy zobaczyłam tą brzozę przytuloną do dębu, byłam
zauroczona tym widokiem Pozdrawiam wszystkich:)
Miłość nie zna granic ;-)
i przyroda i człowiek czasami potrzebuje wspierającego
ramiona,, pozdrawiam :)
"Leśny" uroczy obraz samotności
i potrzeby wsparcia przez mocne
przyjazne ramiona.
Miłego wieczoru:}
Cieplutki i taki ufny :)pozdr
widziam już taką brzozę zrośniętą z dębem- kiedy tam
wrócę będę miała przed oczami Twój wiersz.
Wdzięczność, piękne słowo, tylko z rozsądku płynące...
pozdrawiam serdecznie
Marzenia są piękne - jak wiersze.
Oj jak cudnie, by jakaś kobieta była taką brzozą
chcąca się we mnie wtulić.
Świetny wiersz.