Odrodzenie

Choć na niebie tyle gwiazd
tylko jedna świeci nam
pokazuje dobrą drogę
lecz znaleźć jej nie mogę
zagubiłam się
pośród skalistych gleb
dolin i rzek
błąkam się po ślepych korytarzach
w ciemności, która mnie otacza
kaleczę się co krok
cierniste róże otaczają mnie
niczym zgubny krąg
poszukuję tej nadziei
ukrytej wsród cieni
szukam tej drogi
co przyprawia mnie o trwogi
ona doprowadzi nas do celu
i wyzwoli z tego bólu - grzechu
Wtedy nie poleje się już łza
wyschnie - rozpłynie się jak mgła
Morze moje się osuszy
ląd na nowo z życiem ruszy
Odrodzę się jak kwiat
niepodlewany setki lat
wydam nowy pęd
i tak na nowo odrodzę się

autor

...:::Zakochana:::...

Napisany: 2005-11-10 Dodano: 2005-11-11 09:18:26

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie